PRAKTIJK VOOR VERLIESVERWERKING
Wilma LuykeDoetinchem
Hooggevoeligheid (HSP: Hoog Sensitieve Personen)
Het besef van mijn hooggevoeligheid en de daarmee psychosomatische klachten bij mij, kwamen toen ik moeder werd.
Door mijn kinderen te observeren en boeken te bestuderen over hooggevoeligheid besefte ik dat ik in mijn jeugd ook veel gezien en gevoeld heb, maar dit nooit kon benoemen of verwerken.
Door bijv. de spanning voor een verjaardagspartij kon ik niet genieten van het feestje en kon ik amper het gebakje door mijn droge keel krijgen. Schoolzwemmen was vaak een drama. Ook hier de spanning van de klas en mijn eigen spanning. Zo ook met zgn. gezellige uitstapjes met de familie. Ik zat misselijk van de spanning achter in de auto en tot ergernis van mijn moeder riep ik om de haverklap dat ik moest overgeven. Ik weet nu dat er sprake was van overtrilling.
Ik was “allergisch” voor onvrede, ruzie om mij heen en kon aanvoelen of iemand wel of niet oprecht was. Volwassenen brachten mij in verwarring als ze zich goed voordeden, terwijl ik zag aan hun lichaamstaal en de blik in hun ogen dat het niet waar was en ze zich anders voordeden. Mede hierdoor kreeg ik een negatief zelfbeeld en was ik op de basisschool vrij onzeker en erg verlegen. Ik zag te veel van mijn omgeving waar ik last van had.
Mijn ouders moesten hun vaderland Indonesië voor hun moederland verruilen en dit bracht spanningen met zich mee. Ik zag en voelde dit alles en had er letterlijk “mijn buik vol van”. Ik was een slechte eetster en vaak was het hierdoor drama aan tafel. De spanningen die ik zag en voelde bij en tussen mijn ouders waren ook mijn deel geworden.
Hooggevoeligheid kan zich o.a. uiten in lichamelijke klachten zoals “onbekende” buikpijn, vermoeidheid, huidklachten, snel afgeleid zijn, slechte concentratie, grote opmerkzaamheid, moeite met drukke ruimten, moeite met harde geluiden en mensenmenigten, vuurwerk, angsten bij gewelddadige beelden, scherpe reukzintuigen en daar last van hebben.
De lichamelijke reumatische klachten die ik later kreeg bleken na onderzoek veelal psychosomatisch te zijn.
Hooggevoeligheid kan zich ook uiten in het buitenzintuiglijk waarnemen. Tot deze categorie behoor ik. Hiermee bedoel ik dat ik in staat ben om te zien, te horen en te voelen van een ander, door me te verbinden met die persoon. Ik kan bijv. het verdriet of de pijn, woede, spanning, vermoeidheid, angst, onvrede, frustratie, teleurstelling, behoefte, wens, zien in een beeld of kleur of symbool (waarneming).
Ik heb geleerd:- hoe ik bij mijzelf kan blijven en daardoor minder of geen last heb van de ander,- hoe ik mijn grenzen kan stellen,- mijzelf te accepteren wie en hoe ik ben,- hoe ik met mijn energie en vermoeidheid om kan gaan,- hoe ik mijzelf en mijn leefomgeving kan zuiveren als het “te zwaar” voelt,- de sensaties in mijn lichaam te vertalen,- verantwoordelijk te zijn voor de soms ongemakkelijke sensaties in mijn lijf, door daar zinnen aan te geven. Het lettelijk zin-geven/betekenis geven aan. Zodra ik dit doe, verdwijnen deze gevoelens.
Mensen komen soms bij mij met een vraag over hun overleden dierbare. Door mij liefdevol en met respect te verbinden met de overledene mag ik boodschappen ontvangen en doorgeven. Deze boodschappen werken vaak troostend en helend.
Door dit alles heb ik geleerd hoe ik mijn hooggevoeligheid als genezing en kracht kan gebruiken.
© Wilma Luyke 2020 | Alfaweb